Ég er á leiðinni til Íslands 4 júlí. Vippí.
Fór á fyllerí með vinnufélugum í gær sem var nokkuð skemmtilegt. Mikið drukkið og mikið hlegið. Fór reyndar heim soldið snemma, man nú ekki eftir því að koma heim en það næsta sem ég man var að skipta á rúminnu mínu útaf því að ég ældi aftur á rúmið... Var að reyna að herma eftir Jimi Hendrix sem er nu ekki góð hugmynd. Þegar ég vaknaði svo almennilega í dag þá borðaði ég stóra pítsusneið í morgunmat og drakk 3 flöskur af Powerade. Hungover no more.
Er svo sem ekkert nýtt að frétta hérna, hef verið að hlusta á orðróma um sjálfan mig í vinnunni... ef þessar sögur eru sannar þá er ég að ríða hverri einustu stelpu sem vinna með mér... fjandinn hafi það hvað ég er góður án þess að vita af því sjálfur.
Hef verið að hlusta á nokkuð mikið af tónlist einsog venjulega. Halaði niður Warrel Dane - Praises to the war machine, staðfesting á því að maðurinn er einn af bestu söngvurum sem eru að munda míkrafóninn í dag. Testament - The Formation of Damnation, djörsi mörsi, vá, verð nú að segja ða mér hefur eignilega aldrei líkað vel við Thrash Metal, alltaf fundist Metallica ofmetnir, Megadeth óþolandi, en svo byrjaði ég að hlusta á Death Angel, Armored Saint og Testament. Og svo náði ég í Gardenian hljómsveit frá Svíþjóð og plöturnar sem ég fékk eru með söngvara sem heitir Eric Hawk... einhver kannast við hann?
1 ummæli:
Þetta er bara ein besta vinnu kjaftasaga sem ég hef heyrt lengi. Ég sakna þess að vinna þegar að ég heyri svona góðar sögur.
Skrifa ummæli