Var svona að hugsa um þennan skilnað aftur. Fattaði eftir smá umhugsun að hvað mér er nett skíttsama um þetta. Ég veit að það sem ég á að segja við Sono er "ÞÚ HELVÍTIS HÓRA, SÉRÐU EKKI HVAÐ ÞÚ ERT BÚIN AÐ GERA MÉR? ÉG Á EKKERT LÍF SÍÐAN ÞÚ FÓRST BURT FRÁ MÉR OG GERÐIR ÞAÐ SEM ÞÚ GERÐIR!!!!!" Eða einsog Pain Of Salvation syngja í laginu Second Love úr plötunni Remedy Lane:

Time after time
I am wasting my time
Living in a past where I was strong
But now I am gone
I leave no shadow when I'm alone
I'll stay forever in my dreams where you are near

Want you to know I can't sleep anymore
By the nights
By the nights
Day after day I want you to say
That you're mine

En sannleikurinn er sá að mér líður bara andskoti vel. Já það var andskoti sárt í fyrstu en, svona útaf því mér hefur tekist að hafa gaman lifa lífinu, drukkið aðeins meira en ég ætti að gera, einsog til dæmis þá var drukkið 8 flöskur af góðu dýru víni með 2 öðrum félögum. Og svo er ég að fara í veislu næsta Föstudag, London Föstudaginn eftir það og Leeds Sunnudaginn eftir það. Og ég sef mjög vel um nætur.

Svo fékk ég þennan yndislega pakka frá mömmu sem innihélt margar bækur og mikið af fötum handa Kaitlyn Björgu og ein bók handa mér, ef fólk vill fá að vita hvað þau geta gefið mér þá er það góðar bækur á Íslensku og kaffi.

Síðan er ég byrjaður að nota Facebook, sem er skrýtið netfæri, en skemmtilegt.

Heyrðu já ég þarf að skrifa um Ástu, hina yndislegu Ástu. Ókei ég er búin