Hingað til hef ég reynt að EKKI tala um hægðir og hversu yndisleg/hræðileg þau geta verið a la Þórður bró. En núna get ég ekki lengur setið á mér(Múhahaha).

Ég hef fengið matareitrun að minnsta kosti 3 á þessu ári, en ekkert einsog það sem ég hef þurft að lifa af síðustu daga. Ekki er það nóg að littli puttinn fór úr lið þá borðaði ég vafasöm kínversk eggja-grjón sama kveldið. Og byrjaði þetta allt saman í gær, þegar ég pissaði með rassgatinu að minnsta kosti 9-10 sinnum. Versta við þetta er að hvert skipti sem ég hélt að ég þyrfti að reka við þá þurfti ég að fara á klósettið, bara svona... eh just in case.

Og lyktin sem umkringdi húsið hjálpaði ekki mikið.

Dagurinn í dag, sem betur fer get ég prumpað án þess að hafa áhyggjur ef ég mundi óhreinka buxurnar. En þess í stað er komin þessi tilfinning að einhver massasteinn er fastur í görnunum. Og hann vill ekki færast, kippast eða sitja á öðrum stað. Kannski ég þurfi að spyrja Arkimedes um aðstoð.