miðvikudagur, júlí 25, 2007
Ésus minn eini... hvað er í gangi... mér líður illa(sem ég mun útskýra einhvern annan dag)... líður alveg hreint ömurlega... var út rétt áðan að reykja og á meðan ég er að reykja(og líðan ömurleg) þá ákveður þessi massa stóra mölfluga að hún sé Kamikaze fluga og flýgur beint á höfuðið mitt... aftur og aftur og aftur... ANDSKOTINN HAFI ÞAÐ.... HVAÐ ER AÐ GERAST.... svo og ekki nóg með það þá hótar skrifar hann Óli Sindri þetta hlevítisblogg og nú get ég ekki hætt að hafa áhyggjur af veskinu mínu og ég sé enga lyftara.... og það er ekkert kerti hérna þar sem ég er að vinna!!!!!!!!
þriðjudagur, júlí 17, 2007
mánudagur, júlí 16, 2007
Uppáhalds Star Trek serían mín er Deep Space 9... hef horft á þessa seríu 3 sinnum og hún er alltaf jafn góð og uppáhalds karakterinn minn er án efa Elim Garak og hér eru nokkrar snilldartilvitnanir frá honum:
[after Bashir tells the story of The Boy Who Cried Wolf]
Dr. Julian Bashir: The point is, if you lie all the time, nobody's going to believe you, even when you're telling the truth.
Elim Garak: Are you sure that's the point, doctor?
Dr. Julian Bashir: Of course. What else could it be?
Elim Garak: That you should never tell the same lie twice.
Elim Garak: Lying is a skill like any other and if you want to maintain a level of excellence you have to practice constantly.
Elim Garak: That's why you came to me, isn't it, Captain? Because you knew I could do those things that you weren't capable of doing? Well, it worked. And you'll get what you want: a war between the Romulans and the Dominion. And if your conscience is bothering you, you should soothe it with the knowledge that you may have just saved the entire Alpha Quadrant. And all it cost was the life of one Romulan senator, one criminal, and the self-respect of one Starfleet officer. I don't know about you, but I'd call that a bargain.
Og síðast en ekki síst
On the contrary, Doctor, I always hope for the best, it's just that experience has taught me to expect the worst
[after Bashir tells the story of The Boy Who Cried Wolf]
Dr. Julian Bashir: The point is, if you lie all the time, nobody's going to believe you, even when you're telling the truth.
Elim Garak: Are you sure that's the point, doctor?
Dr. Julian Bashir: Of course. What else could it be?
Elim Garak: That you should never tell the same lie twice.
Elim Garak: Lying is a skill like any other and if you want to maintain a level of excellence you have to practice constantly.
Elim Garak: That's why you came to me, isn't it, Captain? Because you knew I could do those things that you weren't capable of doing? Well, it worked. And you'll get what you want: a war between the Romulans and the Dominion. And if your conscience is bothering you, you should soothe it with the knowledge that you may have just saved the entire Alpha Quadrant. And all it cost was the life of one Romulan senator, one criminal, and the self-respect of one Starfleet officer. I don't know about you, but I'd call that a bargain.
Og síðast en ekki síst
On the contrary, Doctor, I always hope for the best, it's just that experience has taught me to expect the worst
sunnudagur, júlí 15, 2007
Abandonia er snilldarsíða elska þessa vefsíðu... fékk leikinn Might & Magic III sem er frábær leikur og ég hef verið að spila hann síðustu daganna... rosalega er þetta risa stór leikur frábær... sem betur fer er ég einn heima þannig ég get leikið mér eins mikið og ég vil á honum...
laugardagur, júlí 14, 2007
Var að dánlóda fyrstu tvær plöturnar með Disillusion The Porter og Three Neuron Kings... sem eru frábæerar litlar plötur og svo útaf og honum Þórði fékk ég líka Opeth plöturnar Deliverence og Damnation.... sem eru VÁ góðar og Nile - Amongst The Catacombs Of Nephren-Ka og In Their Darkened Shrines sem eru eiginlega ekkert voðalega góðar... alla vega sé ég ekki muninn á þeim og Death... en Damnation með Opeth er rosalega... Vá... ég meina VÁ.
föstudagur, júlí 13, 2007
þriðjudagur, júlí 10, 2007
Nú er ég loksins komin heim... þurftum að gista eina nótt í hóteli í Manchester og komum svo loksins heim...
Það var alveg rosalega gaman á Íslandi... gaman að hitta fólk sem ég hafði ekki séð í 4 ár og kannski meira. Við tókum alveg fullt af myndum sem verðar settar hérna. Ég er að vona að við getum komist aftur á næsta ári. En við sjáum bara til.
Það fyrsta sem maður fékk að sjá var pallurinn hjá mömmu og pabba... loksins tilbúin... var vígjaður á Föstudaginn þegar við öll byrjuðum að drekka frekar mikið.
Við fórum í BBQ hjá Snæju frænku, það var gaman að skoða Odda, útaf því ég man eftir því hvernig það leit út þegar hann Einar frændi átti það.
Humarhátíðinn var mjög skemmtilega þó að það hefði nú mátt eitthvað meira að gera fyrir blessuð börnin... sem minnir nú á það að hún Kaitlyn Björg elskaði að vera svona dekkruð af fullt af ókunnugum... þó að hún fékk kvef.
Það var mikið drukkið sem er nú bara skylda á Íslandi...
Eftir það fórum við til Egilstaða í sund, stoppuðum við á Djúpavogi... sem var ágætt en hefði verið betra hefði nú ekki verið svona mikil rigning.
Síðan var eitt smá tíma í Reykjavík og fórum við Sono í Vandræðalegt teiti sem þær elsku systur mínar héldu og var það líka gaman. Daginn eftir var farið til Þingvalla, Geysir, Gullfoss og Flúðir, sem var mjög gaman... það er svo spes að vera túristi í sínu eigin landi.
Síðan dagin þegar við flugum út þá fórum við í Bláa Lónið sem er algjört yndi...
Ég ætla bara að enda á þessu með því að segja... Ég sakna ykkar allra og ég elska ykkur öll.
Það var alveg rosalega gaman á Íslandi... gaman að hitta fólk sem ég hafði ekki séð í 4 ár og kannski meira. Við tókum alveg fullt af myndum sem verðar settar hérna. Ég er að vona að við getum komist aftur á næsta ári. En við sjáum bara til.
Það fyrsta sem maður fékk að sjá var pallurinn hjá mömmu og pabba... loksins tilbúin... var vígjaður á Föstudaginn þegar við öll byrjuðum að drekka frekar mikið.
Við fórum í BBQ hjá Snæju frænku, það var gaman að skoða Odda, útaf því ég man eftir því hvernig það leit út þegar hann Einar frændi átti það.
Humarhátíðinn var mjög skemmtilega þó að það hefði nú mátt eitthvað meira að gera fyrir blessuð börnin... sem minnir nú á það að hún Kaitlyn Björg elskaði að vera svona dekkruð af fullt af ókunnugum... þó að hún fékk kvef.
Það var mikið drukkið sem er nú bara skylda á Íslandi...
Eftir það fórum við til Egilstaða í sund, stoppuðum við á Djúpavogi... sem var ágætt en hefði verið betra hefði nú ekki verið svona mikil rigning.
Síðan var eitt smá tíma í Reykjavík og fórum við Sono í Vandræðalegt teiti sem þær elsku systur mínar héldu og var það líka gaman. Daginn eftir var farið til Þingvalla, Geysir, Gullfoss og Flúðir, sem var mjög gaman... það er svo spes að vera túristi í sínu eigin landi.
Síðan dagin þegar við flugum út þá fórum við í Bláa Lónið sem er algjört yndi...
Ég ætla bara að enda á þessu með því að segja... Ég sakna ykkar allra og ég elska ykkur öll.